Matlamat sebenar ialah untuk menjatuhkan golongan kafir dari takhta mereka dan hanyalah wasilah dan bukkannya matlamat, jika ia dapat dicapai tanpa melalui peperangan maka ia adalah lebih baik, dan peperangan tidak perlu dilancarkan seterusnya memerintah bangsa dan rakyat berdasarkan hukum Allah subhanahu wa ta'ala dan membenarkan nilai-nilai agama ini tersebar luas ke dalam pemikiran dan minda rakyat.
Kaedah pertama ialah berdakwah menggunakan rasional dan dialog, disamping membangkitkan potensi manusia, bersikap objektif dan memberi amaran akibat buruk daripada menolak dakwah ini. Apabila orang Islam yang telah mengambil langkah yang secukupnya dengan memberi penjelasan dan penerangan, menolak segala salah faham tentang Islam, menyingkap kepada kekusutan, menyatakan perkara makruf dan menyuruh melakukannya, menyatakan perkara mungkar dan melarang daripadanya, sekiranya matlamat yang dicitakan telah terhasil dengan cara itu, umat Islam wajib berhenti setakat itu. Mereka tidak harus tamakkan sebarang tanah, harta, pemerintahan atau kuasa selepas pencapaian tersebut.
Namun sekiranya matlamat yang dicitakan itu tidak dapat dicapai melalui cara ini, dan dakwah Islam menerima halangan dan tentangan sehingga tiada peluang sama sekali untuk menyampaikan dakwah Isalm kepada rakyat jelata, ketika itu umat Islam perlu melangkah ke peringkat kedua. Langkah ini dilakukan setelah memperoleh perintah daripada pemerintah Islam, dengan syarat mereka berkemampuan untuk berhadapan dengan situasi tersebut, iaitu situasi peperangan dan pertembungan.
Kedua: Jizyah
Selapas dakwah tidak berjaya mengajak manusia menyembah Allah 'azza wa jalla dengan cara hikmah dan nasihat, ialah peperangan dan pertembungan. Walau bagaimanapun, peperangan dan pertembungan dapat dielakkan melalui satu jalan tengah antara berdegil dengan kekufuran setelah jelas terbukti kebatilannya, dan memeluk agama Islam dengan penuh kepercayaan. Jalan tengah ialah tunduk kepada pemerintah Islam dan tertakluk kepada undang-undang syariatnya yang berkaitan dengan sistem sosial. Ketika jalan tengah ini terbuka, ia wajib diambil. Di samping itu wajib juga menegakkan pendamaian mereka dengan orang Islam berlandaskan jalan tengah itu, dengan syarat orang kafir perlu tunduk kepada sistem cukai yang perlu dibayar kepada pemerintah Islam, seperti mana zakat yang perlu dibayar oleh umat Islam. Cukai ini dinamakan sebagai jizyah.
Ketiga: Peperangan
Sekiranya golongan kafir menolak dakwah dan jizyah tibalah peringkat ketiga, iaitu peperangan. Ini berdasarkan perintah yang jelas dalam firman Allah subhanahu wa ta'ala :
Demikian juga apa yang dinyatakan oleh Rib'ie bin 'Amir kepada panglima tentera Parsi:
"Antara perkara yang telah diajarkan kepada kami oleh Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam adalah kami tidak dibenarkan memberi tempoh kepada musuh lebih dari tiga hari. Fikirkanlah tentang hal kamu, dan pilihlah salah satu daripada tiga pilihan ini selepas tamat tempoh:
1. Memeluk Islam dan kami akan biarkan kamu serta tanahair kamu.
2. Jizyah dan kami akan datang serta melindungi kamu. Sekiranya kamu perlukan kami, kami pasti menolong kamu.
3. Peperangan pada hari keempat"
Siapakah yang Diberi Pilihan antara Islam dan Jizyah
Pertama: golongan Ahli Kitab dan seumpama mereka. Ahli Kitab orang Yahudi dan Kristian. Sementara mereka yang seumpama dengan mereka ialah Majusi, termasuklah juga mereka yang mendakwah berpegang dengan ajaran Nabi Ibrahim a.s. atau Zabur Nabi Daud a.s.
Kedua: mereka yang selain daripada di atas, termasuk golongan yang tidak mempercayai Tuhan (atheis), penyembah berhala dan sebagainya.
Hanya kumpulan pertama sahaja yang dibenarkan membayar jizyah apabila mereka diberi pilihan antara Islam dan jizyah. Ini berdasarkan ayat yang dinyatakan di atas dan juga hadis Rib'ie bin 'Amir.
Mengenai golongan Majusi, Nabi shallallhu 'alaihi wasallam telah mengeluarkan perintah agar mereka dilayan sama saperti Ahli Kitab dalam mengenakan jizyah. Daripada Ja'far bin Muhammad rahimullah, daripada bapanya, bahawa Umar ibn al-Khattab radhiyallahu 'anhu ada menyebut tentang golongan Majusi, lalu berkata:
"Saya tidak tahu apa yang hendak saya lakukan terhadap mereka." Lantas Abdur Rahman bin 'Auf radhiyallahu 'anhu berkata: "Saya bersaksi bahawa saya mendengar Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam bersabda: "Lakukan kepada mereka sama seperti Ahli Kitab."
(Hadis Riwayat Malik dalam al-Muwatto 1/278 )
Daripada 'Amr bin 'Auf al-Ansori radhiyallahu 'anhu bahawa Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam telah mengutus Abu 'Ubaidah bin al-Jarrah ke Bahrain untuk memungut jizyah.
(Hadis Riwayat al-Bukhari 2988)
Sementara kumpulan kedua pula, iaitu golongan kafir yang lain, mereka tidak dibenarkan membayar jizyah, sebaliknya mereka perlu memeluk Islam. Tindakan ini berdasarkan nas-nas yang ada. Selain itu, golongan atheis (tidak mempercayai Tuhan) yang lain daripada Ahli Kitab dan seumpama mereka, tidak mempunyai sebarang hubungan atau asas dengan masyarakat Islam. Oleh itu, bernaung di bawah pemerintah Islam tidak membawa apa-apa erti atau faedah kepada Islam. Mereka tertakluk kepada firman Allah subhanahu wa ta'ala :
Ini bertepatan dengan sabda Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam :
"Saya diperintahkan agar memerangi manusia sehingga mereka bersaksi bahawa tiada Tuhan melainkan Allah, dan Muhammad adalah utusan Allah, mendirikan sembahyang dan menunaikan zakat. Sekiranya mereka melaksanakan semua perkara itu, mereka telah memelihara darah dan harta mereka daripadaku melainkan kerana hak Islam. Perhitungan mereka yang sebenar terserah kepada Allah."
(Hadis Riwayat al-Bukhari 25)
Hikmah Disebalik Pembezaan antara Dua Kumpulan Kafir
Pembezaan antara dua kumpulan itu berdasarkan dua faktor asasi:
1. Pada dasarnya, Ahli Kitab mempunyai persamaan dengan umat Islam, kerana mereka mengimani kewujudan Allah 'azza wa jalla dan para Nabi, walaupun mereka tidak meyakini keEsaan-Nya dan kenabian Muhammad shallallahu 'alaihi wasallam ataupun mereka cuma meyakini bahawa Muhammad shallallahu 'alaihi wasallam hanyalah Nabi yang diutuskan untuk orang Arab sahaja. Dengan ini, kumpulan ini mempunyai ruang untuk bernaung di bawah pemerintahan Islam sebagai satu perlembagaan dan satu undang-undang. Keyakinan yang ada pada mereka ini menyebabkan mereka menyesuaikan diri dengan sistem Islam. Seterusnya dengan kebebasan berfikir yang telah ada, mereka akan berpeluang menilai hakiki Islam. Sekiranya mereka mempunyai fikiran yang terbuka, mereka akhirnya akan merasakan Islam adalah satu-satunya agama yang benar. Mengenai jizyah yang dikenakan hanyalah ganti kepada zakat yang diambil dari orang Islam yang kaya, untuk mencapai matlamat yang sama, iaitu menyerahkan semula kepada golongan miskin di kalangan mereka dan membantu negara menjalankan tanggungjawabnya yang sempurna terhadap mereka.
2. Semua golongan kafir yang lain tidak mempunyai sebarang ikatan bersama dengan umat Islam Dengan itu, tiada ruang untuk mereka bernaung dibawah pemerintahan Islam atau berinteraksi dengannya. Selain itu, dalam segala kepercayaan mereka yang menolak kewujudan Allah 'azza wa jalla dan menafikan pencipta Jalla Jalaluhu, terdapat pelbagai kuman merbahaya yang mampu memusnahkan masyarakat yang di huni oleh mereka. Berdasarkan realiti ini, mereka membentuk satu keganjilan kemanusiaan yang terpesng jauh dari fitrah semulajadi. Jesteru, menjadi satu perkara yang selamat jika diterima daripada mereka melainkan memeluk Islam.
No comments:
Post a Comment